Nasıl Bir Milletiz?

 

Temeli çok sağlam temellere dayanan, milli duyguları güçlü bir milletiz.

 

Milli bir duygu yoğunluğunda, kimseden talimat almadan, mesaj almadan, birisi yapıyor diye yapmadan, ‘Türk Bayraklarını’ asıveririz her yere. 

 

İlginç yapılarımız da yok değil.

 

Kazara bir ağacın dalına bağlanmış bez parçası görmeyelim, adını ‘Dilek Ağacı’ koyup hemen biz de elimize geçen bez, mendil, kâğıt parçası, ne bulursak bağlayıp, iki günde doldururuz ağacı.

 

Üç tane aynı yerde çöp gördüğümüz zaman, orasının çöplük olduğunu varsayıp birkaç gün içerisinde çöp yuvası haline getirmeyi de iyi biliriz.

 

Sonra da oraya çarpık çurpuk ‘Çöp Dökmeyin’ diye de yazarız.

 

Ya da ıssız bir köşeye birisi küçük su (iş…se) dökse, o köşeyi hemencecik tuvalet yapıveririz.

 

Hemen ardından rahatsızlık duyan arasta sakinleri, çivi yazısı ile ‘Buraya iş…yen Eşektir’ yazmayı da ihmal etmez.

 

Bunlar yine çok kötü değil.

 

Yıllar önce bir derginin yaptığı araştırmayı hatırlıyorum.

 

Birisi bağırıp ‘çabuk yere yatın’ dediğinde, kim bağırdı, neden yere yatıp yarım saatten fazla öylece kaldığımızı sorgulamayan millettik.

 

Ya da ‘eller yukarı’ denildiğinde hemen elleri havaya kaldıran garip bir durumumuz da vardı.

 

Neyse ki sosyalleştik ve bize göre yanlış olanı sorgulamaya başladık.

 

Bazen ileri gittiğimiz zaman da olmuyor değil.

 

Ancak ne olursa olsun Milli Menfaatler söz konusu olduğunda, kimimiz büyük taşın altına, kimimiz kayanın altına, kimimiz de çakıl taşının altına elimizi koyabiliyoruz.

 

Ne mutlu…

 

Saygılarımla.